Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Sag Mir Etwas

Το αγαπημένο μου αριστερό προφίλ.
Μ' ένα σημάδι από κάψιμο.
Κι η τομή στο δεξί στήθος.
Όλες τις τομές του κόσμου
θάθελα νάχα.
Εγώ που φοβάμαι τα μόνιμα.
Θάθελα νάχα.
Τώρα πια
λιγότερες ερμηνείες
επιστρέφοντας στα παλιά λημέρια
κι η αγάπη η ηλίθια?
η αγάπη η αδικαιολόγητη?
επιλέγουμε να ξεχνάμε
τώρα πια
πολύ μικροί για ν΄αξίζουμε κάτι καλύτερο.
επιλέγουμε να ξεχνάμε
για να μπορούμε ακόμα να υπάρχουμε
στη γαλήνια νάρκη του σήμερα.
Αυτό το κάτι
που με σπρώχνει η ζωή μου να φτάσω
και δεν ξέρω τι.
Αυτό που ονομάζω εσένα.
Πολύ πιθανόν να γελάς.
Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή.
Και δεν.
Δεν λυπάμαι που σε γνώρισα.
Δεν με κατέστρεψες.
Κι όσος πόνος μου προκάλεσες
είναι ό,τι πιο όμορφο
μου έχει συμβεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου