Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Lebensgeschichte

Και τότε έγδαρα το μισό κορμί μου
τράβηξα μια γραμμή στη μέση και με πέταξα
στον πρώτο κάδο.
Σχεδόν περήφανη που βρήκα τη δύναμη
ή μάλλον την αδυναμία
να υπάρχω
ισότιμα σ' αυτόν τον κόσμο.
Μ΄έκανες μια άλλη
μ΄έκανα μια άλλη
κυρίως εγώ
που μ΄άφησα.
Ξεπλυμένα μάτια
ξεπλυμένο σώμα
πουληθήκαμε στους εαυτούς μας
για λίγη ξένη επιδοκιμασία.
Στυφή και σάπια.
Για σένα πέθανα
το βλέπω
γιατί δεν άντεχες
να με βλέπεις έτσι
να με ξέρεις έτσι.
"Κι εγώ που είχα τόσο ανάγκη τη συμφιλίωση με το παρελθόν..''
Ανόητη.
Συμφιλίωση δεν θα υπάρξει ποτέ.
Ανόητη.
Πόσο λίγο με ξέρω.
Τι γελοία όταν προσπαθώ να υποκρίνομαι.
απόλυτα μη-γεννημένη ψεύτρα τελικά.
Να υποκλίνομαι στην εκάστοτε κοσμοθεωρία μου
ειδική παραγγελία προς αποφυγή της πραγματικότητας
της αληθινής εμένα.
Μπερδεμένη στη μέση
μπλεγμένη στη μέση
έχω βρει νομίζω τον τρόπο να υπάρχω
το λόγο να υπάρχω
κι όμως ακόμα δεν γίνεται να σβήσω
ακόμα δεν κατάφερα να σβήσω
σε παρακαλώ μην προσπαθείς
να με βοηθήσεις να σβήσω
γιατί
τα κάνεις χειρότερα.

2 σχόλια: